besëplotë
Shqip[redaktoni]
Besëplotë mb. - Që ka besim të madh te dikush a në diçka, me besim të plotë; që është i sigurt.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0